понеділок, 25 березня 2024 р.

 

Celownik (komu? czemu?)


Celownik oznacza cel naszej czynności. Давальний відмінок означає ціль (призначення, мету) нашої дії
Pytanie komu? – odnosi się do rzeczowników osobowych.
Komu się przyglądasz? Mamie, bratu, dziecku.
Pytanie: czemu? – odnosi się do pozostałych rzeczowników.
Czemu się przygłądasz? Ptakom, kwiatu, drzewom, fotelom.
Celownik może być użyty w pytaniach zaczynających się od zaimków (займенників):jakiemu? Jakiej?jakim? lub: której, którym?
Jakiej pani podziękować? Jakim dzieciom dałeś piłkę?
Najpopularniejsze czasowniki łączące się z celownikiem:
Найчастіше вживані дієслова, які сполучаються з іменниками у давальному відмінку:
dawać/ dać,(давати,дати)
dziękować/ podziękować,(дякувати, подякувати)
mówić/ powiedzieć,(говорити, сказати)
obiecywać/ obiecać,(обіцяти, пообіцяти)
oddawać/ oddać,(віддавати, віддати)
podobać się/ spodobać się,(подобатися, сподобатися)
pomagać/ pomóc,(допомагати, допомогти)
pożyczać/ pożyczyć,(позичати, позичити)
przyglądać się/ przyjrzeć się,(приглядатися, придивитися)
skarżyć się/ poskarżyć się,(скаржитися, поскаржитися)
sprzedawać/ sprzedać,(продавати, продати)
ufać/ zaufać, (довіряти, довірити)
wierzyć/ uwierzyć,(вірити, повірити)


Laurki na Dzień Babci 

TRADYCJE MIKOŁAJKOWE W POLSCE 



четвер, 14 березня 2024 р.

 Powtarzamy - Biernik (kogo? co?)

Сьогодні пропоную згадати Biernik, тобто знахідний відмінок, відповідає на питання кого? що? Усі ж знають, як його утворити польською? 😉 Якщо раптом хтось не пригадує, то прошу читати нижче.
Пам’ятаєте, що в жіночому роді додаємо закінчення –ę до іменника, –ą до прикметника: lubię polską muzykę. Тут не забуваємо про слово pani, яке має форму знахідного відмінка panią: lubię panią Magdę.
Середній рід відповідає називному відмінку: lubię czerwone wino.
А чоловічий рід поділяється на дві групи: істоти та неістоти.
Істоти отримують закінчення –ego у прикметнику і –а в іменнику: mam młodszego brata.
Неістоти у знахідному відмінку відповідають називному: lubię zimny sok.
Але! Є випадки, коли до іменників на позначення неістот додаємо закінчення –а. А саме:
Назви танців і музичних творів: walca, poloneza, mazura
Назви валют і монет: dolara, funta, rubla
Назви цигарок: papierosa, camela
Марки автомобілів: forda, fiata, mercedesa
Назви ігор: golfa, tenisa, hokeja; pokera, brydża
Назви екзотичних фруктів і грибів: banana, ananasa, borowika, maślaka
Назви деяких харчових продуктів після дієслова jeść: jeść cukierka, kurczaka, hot-doga
Сподіваюся, інформація буде для Вас корисною.😁





середа, 14 лютого 2024 р.


14 lutego wspominany jest św. Walenty, od którego imienia pochodzi nazwa święta, został ogłoszony patronem zakochanych już w 1496 r. Dzień św. Walentego stał się prawdziwym świętem zakochanych dopiero w średniowieczu. W tym dniu wszyscy to wyznają, Że chcą kochać i kochają!

Walenty jest to imię męskie pochodzenia łacińskiego, które wywodzi się od przydomka Valentinus, utworzonego od łacińskiego słowa valens – "mocny, silny, zdrowy". Imię to znane jest w Polsce od XIII wieku w formie Valentinus, natomiast w formie Walenty i Walentyn – od wieku XV.


Dziewczęta 14 lutego starały się odgadnąć, za kogo wyjdą za mąż. Aby się tego dowiedzieć, wypatrywały ptaków. Jeśli dziewczyna jako pierwszego zobaczyła rudzika, oznaczało to, że wyjdzie za marynarza; jeśli wróbla - za ubogiego, lecz mogła być pewna, że jej małżeństwo będzie szczęśliwe; jeśli łuszczaka - że poprosi ją o rękę człowiek bogaty.

Tradycje Walentynkowe
Jak każde święto, Walentynki też mają swoje tradycje, należą do nich wysyłanie anonimowych kartek z wyznaniem miłości, chodzenie tego dnia na randki, kupowanie kwiatów, słodyczy lub pluszowych maskotek wybrankom serca, przygotowywanie romantycznej kolacji. Kolorystyka tego dnia zawsze jest przesycona czerwienią, motywami serduszek i amorków na wszystkim gdzie tylko można je umieścić. Z Walentynkami kojarzą się specjalnie skomponowane na ten dzień romantyczne piosenki oraz bukiety kwiatów układane w formie serca. Wiele par właśnie w Dniu zakochanych decyduje się zawrzeć związek małżeński, co ma być symbolem wielkiej miłości, która połączyła te dwie osoby.

Do Polski przywędrowały stosunkowo późno, bo w latach 90 – tych ubiegłego wieku i zyskały sporą rzeszę zwolenników jak i przeciwników. Zanim zaczęliśmy obchodzić Dzień Zakochanych mieliśmy inne, polskie święto: Sobótkę i Noc Kupały (z 21 na 22 czerwca). Dodatkowo w przedwojennej Polsce na kresach wschodnich obchodzono Kaziuki, dzień Świętego Kazimierza (4 marca). To właśnie wtedy wyznawało się uczucia i obdarowywało ukochaną osobę piernikiem i romantyczną rymowanką. Teraz, podążając za resztą świata, mamy Dzień Świętego Walentego.

Wiele europejskich miast przyznaje się do posiadania relikwii św. Walentego, w tym Lublin, Kraków i Chełmno. Wszędzie tam 14 lutego organizowane są obchody ku czci patrona zakochanych. W bazylice św. Floriana w Krakowie gościem wieczoru, na który zaproszeni są nie tylko zakochani, ale także wszyscy szukający prawdziwej miłości, jest sam św. Walenty, jako że jego relikwie znajdują się w świątyni. W Chełmnie ma miejsce barwny przemarsz ulicami miasta z orkiestrą dętą i ułożenie walentynkowego serca ze świec na rynku.

Dziś w Stanach Zjednoczonych i wielu innych krajach walentynki są jednym z najbardziej dochodowych świąt. Szacuje, że corocznie na całym świecie na walentynki wysyłanych jest około miliard kartek, listów miłosnych, które są starannie przygotowanym dziełem, które wymaga od nadawcy otwartości i szczerości. Walentynki zajmują drugie miejsce zaraz po świętach Bożego Narodzenia, podczas których wysyła się najwięcej życzeń